غارت عشق "عشق و ازدواج در قاب نو"

«ویلموانلون» استاد دانشگاه آمریکا و از نمایندگان اسبق پارلمان که مطالعاتی هم در روانکاوی و امور جنسی و مسائل اجتماعی دارد، طرح ازدواجی به صورت پیشنهاد بدین شرح به پارلمان آمریکا ارائه كرده:«تجربه و قوانین علمی و روانی ثابت کرده است که مردان و زنان پس از مدتی که از عمر زناشویی آنها طی می شود، دیگر برای یکدیگر تازگی و لذت جنسی و نشاط آوری ندارند، از این رو ممکن است که به انحرافات جنسی متمایل شوند، چنانکه آمار نشان می دهد که تا 65/3 مردان زن دار با زنان دیگر آمیزش و ارتباط برقرار کرده اند و همچنین زنان.برای خاتمه دادن به این انحرافات و سبک کردن بارهای زناشویی، دولت باید زناشویی موقت را نیز که طرفین تحت شرایطی به میل یکدیگر انتخاب و تا هر مدت که مایل بودند آن را امضاء کنند، به مرحله اجرا بگذارد.» تذكر: بيان اين مطالب بمعناى تام و تمام بودنشون نيست بلكه صرفا جهت اشاره به اين موضوعه كه ازواج موقت يه كار عجيب و غريب نيست بلكه مطابق با نيازهاى انسان طراحى شده، و نياز به گفتن نداره كه بهترين سازوكار توسط اسلام ارائه شده.   منبع: rasekhoon.net   غارت عشق "عشق و ازدواج در قاب نو"...

رابرت کینزی،محقق معروف امریکایی در گزارشش که به کینزی راپورت مشهور شده،نوشته است: «زن بر خلاف مرد از تنوع جویی در عشق و لذت بیزار است.به همین دلیل بعضی اوقات از رفتار مرد سر در نمی آورد.ولی مرد تنوع جویی را نوعی ماجراجویی تلقی می کند،آسان از راه بدر می رود و به نظر او آنچه مهم است لذت جسمی است نه لذت عاطفی و روحی.تظاهر به تماس عاطفی و روحی در مرد فقط تا وقتی است که فرصتی برای درک لذت جسمی پیش نیامده است.روزی پزشک مشهوری به من گفت:«پولیگام »بودن مرد(تنوع دوستی و تعدد خواهی) و«منو گام »بودن زن(انحصار خواهی و یکه شناسی)یک امر بدیهی است،زیرا در مرد میلیونها سلول «اسپرم »تولید می شود در حالی که زن در دوران آمادگی جز یک تخم از تخمدان تولید نمی کند.»   منبع: www.hawzah.net غارت عشق "عشق و ازدواج در قاب نو"...

هر كدوم از ما در دوران زندگيمون با پديده هاى مختلفى روبرو ميشيم كه بعضياشون مدت زيادى با ما هستن اما خيلياشون عمر كوتاهى دارن؛بعضياشون خيلى به ما نزديك ميشن و بعضى نه؛ نكته مهم اينه كه ما با اين اتفاقات چطورى تعامل كنيم و از ظرفيتها و قابليتهاشون بهره ببريم. ازدواج هم يكى از اين اتفاقاتِ؛ اگر چه خيلى نزديكه اما معلوم نيست عمرش چقدره! حالا بايد ببينيم چطور ميتونيم از قابليتهاش براى رشد و كمالون استفاده كنيم؛ اگه با بدترين آدمهاى طول تاريخ هم ازدواج كنيم، بازم ميتونه سكوى پرواز ما باشه؛ بشرط اينكه اسير توهمات نباشيم و توقعمون باندازه قابليتهاش باشه و البته غر هم نزنيم؛ مثل جناب آسيه كه با فرعون ازدواج كرد اما عاشق خدا شد. ميگن يه روزى حضرت عيسى و حواريونشون از كنار جنازه سگى رد ميشدن همه گفتن چه بوى بدى چه منظره زشتى و از اين حرفا، اما حضرت عيسى گفتن چه دندوناى سفيدى! ما هم اگه بخوايم ميتونيم زيبا بين باشيم اما اگه بخوايم. غارت عشق "عشق و ازدواج در قاب نو"...

عاشق هم بودن؛ حتى بعد از اينكه خدا بهشون چند تا بچه داده بود و حال و هواى زندگيشون فرق كرده بود، انگار عشقشون به هم بيشتر شده بود؛ اينقدر كه راضى بودن جونشون رو برا هم بِدن؛ - چيزى كه اين روزا بيشتر تو فيلم و سريالا پيدا ميشه؛ - حتى يه روز با اينكه ميدونست پشتِ در منتظرِ شوهرشن و براش نقشه كشيدن با همه حيا و وقارى كه داشت قبل از همه خودش رو رسوند جلوىِ در؛ «از جون ما چى ميخواين! شما كه هركار ميخواستين كردين، بريد و ما رو تنها بذارين!» اينها رو گفت اما درى رو كه شايد مقدارى باز كرده بود، تو اون دود و دم سوختن هيزمها چنان با لگد كوبيدن كه ... . داشتم ميگفتم، عاشق هم بودن و برا هم جون ميدادن اما وقتى پرسيدن خانومت چطور خانوميه؛ فقط يه جمله گفت: بهترين ياور در راه اطاعت خدا. آخه خودشون به ما ياد دادن عشق ورزى و انزجار هر دو بايد رنگ خدايى داشته باشه.  خوب! حالا ببينيم حال و نگاه ما چطوره؟ به نظر ميرسه خيلى از ملاك ها و اهداف عوض شدن. انسانى كه بايد دنبال كمال الهى خودش باشه و به حداكثر كمالى كه تصور ميشه برسه، سرگرم و سردرگمِ نقش و نگارهاى زودگذر دنيا شده!؟ غارت عشق "عشق و ازدواج در قاب نو"...

عبدالواحد رازى گويد كه: سالى با جمعى به سفر دريا رفتيم. چون به ميان دريا رسيديم، باد كشتى ما را به جزيره اى انداخت. در آنجا غلام سياهى را ديدم نشسته، ميمونى را قبله خود ساخته و معبود را ضايع گذاشته. گفتم: اى غلام! ميمون را خدايى نشايد. گفت: پس خدا كيست؟ گفتم: الذى فى السماء ءاياتُه و فى البرِّ مُلكُه و فى البحر سَبيلُه لا يَعزُبُ عن علمِه مثقال ذرَّةٍ. يعنى: «خدا كسى است كه مملكت او آسمان و زمين را فرو گرفته و علم او به همه چيز احاطه كرده. » گفت: آخر، اين خدا را نامى نيست؟ گفتم: هو الله الذى لا اله الا هو الملك القدوس السلام المؤمن المهيمن العزيز الجبار المتكبر. من اين ميگفتم و غلامك مى گريست. آنگاه اسلام آورد و با ما داخل كشتى شد و در همه روز مشغول عبادت بود. چون شب درآمد هريك از ما بعد از أداى واجب، روى به خوابگاه خود نهاد. غلام به نظر تعجب بر ما نگاه كرد و گفت: اى قوم! خداى شما مى خوابد؟ گفتم: حاشا! لا تأخذه سنة و لا نوم. گفت: بئس العبد أنتم. يعنى بد بندگانى بوده ايد. آقاى شما بيدار است و شما ميخوابيد! پس غلام همه شب تضرع و زارى مى كرد و چون صبح دميد حال او بگرديد و جان به جان آفرين غارت عشق "عشق و ازدواج در قاب نو"...